معاونت فرهنگی و اجتماعی:

دانشگاه، فرهنگ، و کرونا

🍀استاندار تهران اعلام کرد: در راستای مقررات جدید مقابله با کرونا ۲۵۰ برگ جریمه برای خودروهای متخلف صادر شد. با دیدن این خبر و اخبار مرتبط دیگر از خود پرسیدم: چرا این حجم گسترده از بی مبالاتی فرهنگی وجود دارد؟

🍀 مساله بی مبالاتی فرهنگی در فقره مواجهه با کرونا چند عاملی (multi causal) است و نباید حصر نظر به عامل خاصی کرد. آموزش، مهارت های شهروندی، نگرش شهروندان به شهر به سلامتی به دیگری، انگاره های ریشه دار اما نادرست، برنامه ریزی ها، سیاست گذاری ها، و مدیریت همه می توانند در خلق بی مبالاتی فرهنگی سهیم باشند.

🍀دانشگاه نقش مهم و اثربخشی در تصحیح بی مبالاتی فرهنگی شهروندان دارد و اگر دانشگاه از برخی از رسالت های خویش شانه خالی کند رویش حداکثری بی مبالاتی فرهنگی در جامعه امری اجتناب ناپذیر می‌شود.

🍀یکی از رسالت های جدی دانشگاه تقویت و تعالی فرهیختگی است. حصر نظر به اموزش بی توجه به جامعه یا پژوهش بدون جهت فرهنگی و غفلت از ضلع فرهیختگی دانشگاه در جهان و ایران می تواند آسیب جدی ای به فرهنگ شهروندی وارد کند.

🍀بنابراین بدون داشتن زیرساخت ها و اهتمام درخور در حوزه های سیاست گذاری و برنامه ریزی و مدیریت و حصر نظر به توصیه در خانه بمانیم نمی تواند برای مبارزه با کرونا کافی و اثربخش باشد.

🍀گاهی لازم است پیش از اهتمام به فرهنگ سازی در توده مردم، سیاست گذاران را سوق داد به سمت انگاره های قدرتمند و آبادگر، سیاستمداران را هدایت کرد به تصمیم های فرهنگی اثربخش، مدیران را رهنمون کرد به رویه های فرهنگی مناسب… و یکی از کانون‌های جهت دهنده به سیاست و سیاست گذار و سیاستمدار، دانشگاه است.

🍀به نظر می رسد برای حرکت جامعه در ریل فرهیختگی و تعالی فرهنگی بطور عام و ارتقای فرهنگی شهروندان در مواجهه با کرونا بطور خاص باید دانشگاه قدرتمندی داشت.

🍀دانشگاهی که بیش از پیش به مسئولیت اجتماعی بیاندیشد. دانشگاهی که به ضلع فرهیختگی اش اهتمام محوری داشته باشد. دانشگاهی که در آن، استادان را به منش استادی سوق دهد. دانشگاهی که کنشگری و همکنشی اجتماعی در همه سطوح آن (استادان، مدیران، کارکنان، و دانشجویان) موج زند.

#عبداله_صلواتی

دهم فروردین نود و نه