اولین فارغالتحصیل هوش مصنوعی
سید مجتبی علوی دانشجوی کارشناسی ارشد ورودی بهمن سال ۹۴ دانشکدهی مهندسی کامپیوتر در گرایش هوش مصنوعی، تحت راهنمایی آقای دکتر رضا ابراهیمپور و مشاورهی آقای دکتر امین میرزایی در صبح روز یکشنبه ۱۳ام اسفند ۹۶ در طی جلسهی دفاعیه به عنوان اولین دانشجوی هوش مصنوعی دانشکدهی مهندسی کامپیوتر فارغالتحصیل شد. جلسهی دفاعیهی او با داوری خارجی آقای دکتر مهران جاهد از دانشگاه صنعتی شریف و داوری داخلی آقای دکتر علیرضا بساقزاده صورت گرفت.
پایاننامهی او با عنوان “نقش بازال گانگلیا در آمادهسازی و اجرای حرکت: رویکرد محاسباتی” با مطالعاتی در مورد سیستم حرکتی در مغز و بیماریهای مرتبط با نقص سیستم حرکتی مانند بیماری پارکینسون، همچنین برخی روشهای درمانی بیماری پارکینسون صورت گرفته است. چکیدهی پایاننامهی وی به شرح زیر است:
عقدههای قاعدهای زیر قشری از مغز هستند که در سیستم حرکتی درگیر هستند. عدم کارکرد صحیح این زیرقشر منجر به بیماریهایی میشود که بیماری پارکینسون یکی از آنها ست. این بیماری با نوسانات باند بتا (۱۳ تا ۳۰ هرتز) در فعالیت عصبی عقدههای قاعدهای همراه است. منبع تولید این نوسانات هنوز مشخص نیست. تحریک عمیق مغزی (DBS) یکی از روشهای درمانی بیماری پارکینسون است؛ اما ساز و کار این روش هنوز معلوم نیست. در این پایاننامه، با اعمال تغییرات در مدل محاسباتی پیشنهاد شده توسط ترمن و همکاران، مدل محاسباتی از عقدههای قاعدهای به وجود آوردهایم که میتواند حالتهای سلامت و پارکینسونی در رفتار عصبی عقدههای قاعدهای را بازنمایی کند.این مدل محاسباتی شامل عصبهای از نوع هاچکین–هاکسلی از جمعیتهای عصبی هستهی سابتالامی (STN)، گلوبوس پالیدوس بخش داخلی، گلوبوس پالیدوس بخش خارجی و تالاموس است. رفتار عصبی مدل محاسباتی با آنچه در مشاهدات تجربی دیده شده مطابقت دارد.بر اساس مدل محاسباتی پیشنهادی، رگبارهای ارتجاعی در عصبهایSTN را دلیل به وجود آمدن نوسانات باند بتا میخوانیم. نتایج نشان دادند که اعمال DBS بر عصبهای STN با پالسهای تحریکی علایم پارکینسونی را کاهش میدهد. در حالی کهDBS با پالسهای مهاری نه نتها علایم پارکینسونی را نمیکاهد بلکه به آن کمک نیز میکند. ما بر اساس نتایج مدل محاسباتی نتیجه گرفتیم که اثرDBS به صورت تحریکی است. همچنین با شبیهسازی حالت استراحت در مدل محاسباتی متوجه شدیم که جریانات کلسیمی نوع تی عصبهای تالاموس در حالت پارکینسونی در به وجود آمدن لرزش در بیماران پارکینسونی نقش دارند.به هر حال، اعمال DBS با پالسهای تحریکی فعالیت مرتبط با لرزش را در عصبهای تالاموس کاهش داد.علاوه بر اینها، بستن کانالهای کلسیمی نوع تی در عصبهای STN جهت جلوگیری از ایجاد فعالیت رگباری ارتجاعی، باعث کاهش علایم پارکینسونی و بهبود اختلالات حرکتی شد.